Sieci inteligentne w Europie i na świecie

Smart Grid w Europie

Źródłem informacji na temat projektów sieci inteligentnych w Europie jest raport Smart Grid projects in Europe: lessons learned and current developments. Jego najnowsza wersja, wzbogacona o dane z 2012 roku, została opublikowana w kwietniu 2013 roku przez Wspólne Centrum Badawcze (Joint Research Centre) Komisji Europejskiej.

Według raportu, w 30 krajach Europy, w tym 28 krajach Unii Europejskiej oraz Szwajcarii i Norwegii, prowadzonych jest obecnie 281 projektów związanych z inteligentnymi sieciami o łącznej wartości 1,8 miliarda euro. Największe projekty pilotażowe prowadzone są w Wielkiej Brytanii, Francji oraz we Włoszech, a największy projekt badawczo-rozwojowy – w Danii. W tym właśnie kraju wydaje się również najwięcej funduszy na projekty związane z inteligentnymi sieciami w przeliczeniu na jednego mieszkańca.

Do tej pory w Europie inteligentne liczniki zostały wdrożone na masową skalę tylko we Włoszech, gdzie już kilka lat temu rozpoczęto pierwszy tak duży projekt na kontynencie oraz w państwach skandynawskich.

Mapka Europy z państwami, w których są projekty Smart Grids

Smart Grid w USA

W Stanach Zjednoczonych rozwój sieci inteligentnych to element federalnej polityki energetycznej, zgodnie z amerykańską ustawą o niezależności i bezpieczeństwie energetycznym (Energy Independence and Security Act ) z 2007 r. Już dwa lata później prezydent Barack Obama poinformował, że rząd USA zamierza przeznaczyć prawie 3,5 miliarda USD celem wsparcia budowy Smart Grids.

Według danych Smart Grid Information Clearing House, w USA realizowanych jest obecnie prawie 200 projektów związanych z inteligentnymi sieciami, z czego najwięcej w Kalifornii i Teksasie oraz na Florydzie.

Jednym z takich projektów był przeprowadzony z inicjatywy Departamentu Energii projekt pilotażowy w stanie Oklahoma. Inicjatywa trwała przez dwa sezony letnie w latach 2010 i 2011. W ramach projektu odbiorcy końcowi, którzy dobrowolnie zgodzili się wziąć w nim udział, korzystali ze zmiennych taryf na energię elektryczną, które były oparte na czasie użytkowania. Przetestowane zostały zróżnicowane usługi i urządzenia dla odbiorców indywidualnych i biznesowych:

• portal internetowy, zawierający informacje o zużyciu energii i jej cenie w 15-minutowych interwałach czasowych,
• uniwersalne czujniki temperatury, czyli termostaty, które przed tzw. szczytem energetycznym zwiększały zużycie energii po to, aby w trakcie szczytu to zużycie zmniejszyć,
• wyświetlacze zapewniające informacje np. o rzeczywistym zużyciu energii, czy o bieżących taryfach energii,
• kombinacja wyżej wymienionych opcji.

Projekt miał na celu zbadanie, które usługi lub ich kombinacje dadzą w efekcie największą redukcję zapotrzebowania na energię w godzinach szczytu. Po przeanalizowaniu danych z obydwu sezonów letnich okazało się, że redukcja mocy szczytowej u klientów indywidualnych wyniosła średnio ok. 1,3 kW, oraz że technologia inteligentnych sieci, wsparta przez system dynamicznych taryf, doprowadziła do znacznej redukcji obciążenia sieci. Taki rezultat jest jednak możliwy tylko w przypadku, gdy odbiorcy energii wiedzą, jak świadomie korzystać z taryf dynamicznych, oraz gdy system taryfowy zostanie odpowiednio dobrany pod ich potrzeby indywidualne.

W obydwu fazach projektu wzięło udział ponad 5 tys. osób indywidualnych oraz prawie 1200 firm. Do 2014 roku w ramach projektu planowane jest zaangażowanie dodatkowych 150 tys. odbiorców.